କବିତା — ଲେଖକ ର ସ୍ବପ୍ନ….

କବିତା — ଲେଖକ ର ସ୍ବପ୍ନ….

ସୁଵଳ ମହାପାତ୍ର

ବେଳେବେଳେ ଶବ୍ଦ ସବୁ ଧସେଇ ପଶନ୍ତି ମୁଣ୍ଡ ଭିତରେ,

ଲେଖି ପାରିବା ବା ନପାରିବା ଗ୍ଲାନି ରେ ହାତ ଥରେ,

ଶବ୍ଦ ମାନେ ବାହାରି ଆସିବାକୁ ଅପେକ୍ଷା ରେ ଥାଆନ୍ତି,

ପ୍ରତୀକ୍ଷା, ଗଳ୍ପ କିମ୍ବା କବିତା ର ଦେହାବଶେଷ ହେବାର। (୧)

ଖାତା, ପେନ ଧରି ବସିଯାଏ,

କିଛି ଲାଗି ଯାଆନ୍ତି, କିଛି ବିଛୁରିତ ହୋଇ ଯାଆନ୍ତି,

କିଛି ଶବ୍ଦ, ବିନା ବାକ୍ୟବ୍ୟୟରେ ଓହରି ବି ଯାଆନ୍ତି,

ସବୁ କିଛି ମୋ ହାତରେ ଥାଏ, କାହାକୁ ରଖିବି, କାହାକୁ ତଡିବି,

କାହାକୁ କାହା ସହ ଯୋଡି, ତୋଳିବି ମୋ ସ୍ବପ୍ନ ର ମାନସ ପୁତ୍ର,

ଏ ଚିନ୍ତା ରେ ବିନିଦ୍ର ରଜନୀ ପୁଣି ସକାଳ ହୁଏ।(୨)

ମନଭିତରେ ବୁଲୁଥାଏ ମାନସ ପୁତ୍ର ର ମୁହଁ, ଦେହ, ହାତ,ପୁରା ଶରୀର,

ଚିନ୍ତା ରେ ଦିନ ବିତେ, ପୁଣି ରାତି ହୁଏ,

ଅଧଗଢା ସ୍ବପ୍ନ ସବୁ ଭାଙ୍ଗି ରୁଜି ଯାଆନ୍ତି,

ଆଉ କିଛି, ଅନ୍ୟ ବାଟ ଦେଇ ପୂରଣ ହୁଅନ୍ତି।(୩)

ଆଉ ମୁଁ??

ନୂଆ, ପୁରୁଣା, ସମସ୍ତ(ଗଳ୍ପ)ଙ୍କୁ ନେଇ ଭେଟି ଦିଏ ମୋ ଭଗବାନ(ପାଠକ) ଙ୍କ ପାଖରେ,

କିଛି ଅଧାଗଢା ବି, ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ ପରି ବିଶ୍ବ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ଚହଳ କରନ୍ତି,

ଆଉ କିଛି ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅବୟବ ବି ଖାତା ର କେଉଁ କୋଣ ରେ କବର ପାଆନ୍ତି,

କିଛି ତାଳି, କିଛି ବାଃ ବାଃ, କିଛି ଲାଇକ ଆଉ କିଛି କମେଣ୍ଟ ପାଇ,

ଖୁସି ହୁଏ, ଧନ୍ୟବାଦ ଦିଏ, କେବେକେବେ କିଛି ଗାଳି ରେ ପେଟ ପୁରାଏ।(୪)

ତଥାପି ଖୁସି ହୁଏ,

ପୁଣି ଏହିପରି ଏକ ଦିନ କୁ ଅପେକ୍ଷା କରେ….

–x–

ସୁଵଳ ମହାପାତ୍ର

ଗାନ୍ଧିନଗର, ଗୁଜରାଟ

ଦୂରଭାଷ-୯୩୭୬୦୧୨୫୦୦

ଇମେଲ-subal.mohapatra@gmail.com