ରାକ୍ଷୀ – (୩)

ରାକ୍ଷୀ – (୩)

ସୁବଳ ମହାପାତ୍ର

ସରୋଜ ବାବୁ ଆଜି ଵୃଦ୍ଧାଶ୍ରମ ର ବାସିନ୍ଦା I ଏକୁଟିଆ ମଣିଷ ସେ I ବାପା ମା ବଞ୍ଚିଥିଲା ଯାଏ ଘର କେତେ ହସିଲା ପୁରିଲା ଲାଗୁଥିଲା I ମା ଯେତେ ବୁଝେଇଲେ ବି ବାହା ହେବା ପାଇଁ ମୋଟେ ରାଜି ନଥିଲେ ସେ I ବାପା ମା ଓ ଭଉଣୀ କୁ ନେଇ ତାଙ୍କ ସଂସାର I ଭଉଣୀ ବାହା ହେଲା ପରେ ବାପା ମା ଙ୍କର ଏକୋଇରବଳା ସେ I ଆଜିକାଲି ର ଝିଅ ଯେମିତି, ବୋହୁ ହୋଇ ଆସିଲା ପରେ ଶାଶୁ ଶ୍ୱଶୁରଙ୍କୁ ହତାଦର କରୁଛନ୍ତି, ସେମିତି କାଳେ ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ କରିବା ସେ ଡରରେ ସରୋଜ ବାବୁ ବାହା ହେବାକୁ ମନା କଲେ I ସବୁବେଳେ ଭଉଣୀ ର ଛୋଟିଆ କଥା ଟି ମନେପଡିଯାଏ ତାଙ୍କର I
ସେଦିନ ଥାଏ ରାକ୍ଷୀପୂର୍ଣିମା I ଭଉଣୀ କୁ ପଚାରିଲେ, ରାକ୍ଷୀ ରେ ତୋର କଣ ଦରକାର କହ?
ଭଉଣୀ ଉତ୍ତର ଦେଲା,” ଭାଇ, ରାକ୍ଷୀ ରେ ମୋତେ କଥା ଦେ ଯେ, ମାମା ଓ ବାବା ଙ୍କୁ କେବେ ବି ଵୃଦ୍ଧାଶ୍ରମ ରେ ଛାଡ଼ିବୁନି।
ସେ ବି ଭଉଣୀ କୁ କହିଥିଲେ, ” ଠିକ ଅଛି, କିନ୍ତୁ ତୁ ବି ମୋତେ କଥା ଦେ, ତୁ ବି କେବେ ତୋ ସ୍ୱାମୀ କୁ ତା ବାପା ମାଙ୍କ ଠାରୁ ଅଲଗା କରିବୁନି” I
ଭଉଣୀ ଆଜି ଆରପାରି ରେ I ଭାଇ ର କଥା ରଖି ଯେତେ ଝଡ ଝଞ୍ଜା ଆସିଲେ ବି ସେ ତା ଶାଶୁ ଶ୍ୱଶୁର ଙ୍କୁ ଦୁରେଇ ଦେଇ ନଥିଲା I ଓଲଟା ଜ୍ୱାଇଁଙ୍କୁ ସହର ରେ ଛାଡି ସେ ରହିଥିଲା ଗାଁ ରେ ଶାଶୁ ଶ୍ଵଶୁରଙ୍କ ସେବା କରିବ ବୋଲି I
କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଯେତେ ବେଳେ ଝିଅ ଦେଖା ଚାଲିଲା, ସେଦିନ ସେ ପ୍ରଥମ କରି ଯାଇଥାନ୍ତି ଝିଅ ଦେଖିବା ପାଇଁ I ଦେଖା ଦେଖି ପର୍ବ ସାରିବା ପରେ, ପୁଅ ଆଉ ଝିଅ ଛାତ କୁ ଗଲେ କଥା ହେବା ପାଇଁ I ଝିଅ ସଫା ସଫା ଶୁଣେଇ ଦେଲା, ” ସେ କାଦୁଅ ପଚ ପଚ ଗାଁ ରେ ମୁଁ ଚଳି ପାରିବିନି I ମୁଁ ରହିବି ତୁମ ପାଖେ ସହର ରେ I ତୁମ ବାପା ମା ରହିବେ ଗାଁ ରେ I ତାଙ୍କ ଦାୟିତ୍ୱ ବୁଝିବା ପାଇଁ କାହାକୁ ଗୋଟେ ହଳିଆ ମୁଲିଆ ରଖିବ ଗାଁ ରେ I ଯଦି ଏ ସର୍ତ ରେ ରାଜି ତେବେ ବାହା ହେବି ” I
ମୁଣ୍ଡ ଝାଇଁ ଝାଇଁ କରିଥିଲା ତାଙ୍କର I ବାପା ମାଙ୍କୁ ଏକା ଛାଡି ସେ ରହିବେ ? ବାହା ନହେଲେ ନାହିଁ I ସେହିଦିନୁ ସେ ଛି.. କରିଦେଲେ ବାହା ଘର କୁ I ହେଲେ ଆଜି ?
ଏକା ଏକା ଜୀବନ ରେ ସନ୍ତୁଳି ହେଲା ପରେ ସେ ନିଜେ ବାଛି ନେଇଥିଲେ ଵୃଦ୍ଧାଶ୍ରମ ର ଜୀବନ କୁ ….

—-xxxx—-

ପଢନ୍ତୁ, ମଜା ନିଅନ୍ତୁ ଓ ମତାମତ ଦିଅନ୍ତୁ

 

ସୁବଳ ମହାପାତ୍ର

ଗାନ୍ଧିନଗର, ଗୁଜରାଟ , ୩୮୨୦୦୯

ଦୂରଭାଷ – ୯୩୭୬୦୧୨୫୦୦

ଇମେଲ – subal.mohapatra@gmail.com