କାହିଁଗଲା ମୋ ଶୈଶବ ?
ସୁବଳ ମହାପାତ୍ର
କାହିଁଗଲା ମୋ ଶୈଶବ, କିଏ ଜଣେ ଖୋଜି ଆଣି ଦିଅନ୍ତା କି ?
ଆଜିର ଏ ଟେନସନଭରା ଦୁନିଆଁରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇ ଯାଆନ୍ତି କି ?
ମନଖୋଜେ ସେ କିତିକିତି, ବାଡ଼ିଡିଆଁ ଆଉ ବୋହୁଚୋରି ଖେଳକୁ,
ଭାଳିହୁଏ ପୁଣି ପୁଆବାଡ଼ି, ବାଟି ଆଉ ଗାଁ ପଡିଆର ଫୁଟବଲ କୁ ।
ମନେପଡେ ପୁଣି କ୍ରିକେଟର ଚୌକା ଆଉ ଛକା ,
କ୍ୟାରମ ଖେଳା ଆଉ କ୍ଲବ ଘର ପକ୍କା ।
ଦେଖିହୁଏ ଗାଁ ଝିଅ ବୋହୁଙ୍କ ଗଜଗମନୀ ଚାଲି ,
ପ୍ରେମିକାର ଆଖିଠାର ଆଉ ବୁଲାବିକାଳିର ଝୀଲମିଲ ମାଳି ।
ଅଫିସରେ ବସିବସି, ବସଠାରୁ ଖାଉଥାଏ ଗାଳି,
ଭଲ ଥିଲା ଗାଁମୁଣ୍ଡ ଆମ୍ବତୋଟା ଟୋକା ମେଳି ।
ମନେପଡେ ଆଜି ଜେଜୀର ଆରିସା, ଚକୁଳି ଆଉ ଛୁଞ୍ଚିପତ୍ର ପିଠା,
ପୋଡ଼ପିଠା, ବୁଢା ଚକୁଳି, ସିଝାମଣ୍ଡା ଆଉ ଗଇଁଠା ।
ଏ କଂକ୍ରିଟର ଜଙ୍ଗଲରେ କାହିଁ ସେ ଭଲ ପାଇବା,
ଯଦୁ ନନା ବାଡ଼ି ବରକୋଳି ଆଉ ସୁଧାଅଜା ବାରମଜା ।
କଞ୍ଚା ଆମ୍ବ, କଇଁଚି କାକୁଡି, ଲୁଣ ଲଙ୍କା ଗୁଣ୍ଡ ସହ ଝିଲିର ଖିଲିଖିଲି ହସ,
ଯେତେ ଭାବିଲେ କଣ ହବ, ଏଠି ବଡାପାଓଂ ଆଉ ପୋହା ଖାଇ ବସ ।
ନମିଳେ ଏଠି ବାବୁଲା ବରା, ଆଉ ନାଥ ଦୋକାନ ଲସି,
ଭାବିଭାବି ଦିନ ଗଲା ଅଫିସରେ ବସି ବସି ।
ଜେଜେଙ୍କ ଲାଠି ଆଉ ନଈ ପହଁରା,
କେତେ ଭଲଲାଗେ ଦ୍ୱିପହରେ ଆମ୍ବପରା ।
ଗାଁରେ, ବାହାଘର ଆଉ ଶୁଦ୍ଧ ଘର ଭୋଜି,
ଯିଏ ଖାଇଛି ସେ ହିଁ ଜାଣିଛି ।
ବାପାଙ୍କ ନାଲିଆଖି ଆଉ ହେଡ ମାଷ୍ଟ୍ରେଙ୍କ ଛାଟ,
ଇଲୋ ମୋ ବୋପା, ପରୀକ୍ଷା ଆସିଲେ ସବୁ ନାଟ ।
ଭାରି ଭଲ ଲାଗେ ଖରା ଦିନ ଛୁଟି ,
ଦୋଳ,ହୋଲି, ଦଶହରା ଆଉ ଧାନକଟା ଛୁଟି ।
ଲୋକ କହନ୍ତି ପାଠ ପଢ଼ ବଡ ମଣିଷ ହବୁ,
ମୁଁ କହେ ବାପରେ, ଓଡିଶା ପଖାଳ ଆଉ ନ ପାଇବୁ ।
ପଖାଳ ସାଙ୍ଗେ ବଡ଼ି ଚୁରା, ଚୁନା ମାଛ ଆଉ କୋଶଳା ଶାଗ,
କାହିଁ ଗଲା ମୋ ଶୈଶବ, କିଏ ମୋତେ ଖୋଜି ଆଣି ଦେବ ।
—ସମାପ୍ତ—
—-xxxx—-
ପଢନ୍ତୁ, ମଜା ନିଅନ୍ତୁ ଓ ମତାମତ ଦିଅନ୍ତୁ
ସୁବଳ ମହାପାତ୍ର
ଗାନ୍ଧିନଗର, ଗୁଜରାଟ , ୩୮୨୦୦୯
ଦୂରଭାଷ – ୯୩୭୬୦୧୨୫୦୦
ଇମେଲ – subal.mohapatra@gmail.com
ଓଡ଼ିଆ କାହାଣୀ 